para habilitar unha Área de Descanso ¿ ?
na campa da base da Moa. Como si non houbera sitios suficientes para sentarse ,o sol ou a sombra,para comer uns bocadillos. Pero claro,si quen sube unha vez o ano a facer unha churrascada é http://quepasanacosta.com/content/view/5775/26/ ,entonces hay que poñer sillas ou sillóns.
Acostumbrado desde fai muitos anos a patear os sitios mais emblemáticos dos Ancares,Courel e Picos de Europa, encóntrome que sólo na nosa terra se destrozan os espacios naturais para que os que ven os documentales da segunda cadena,por unha vez que suben o ano,se encontren ca comodidade do salón da súa casa para ver e comer "unha churrascada".
Algo tamén chocante é que un grupo de montañeros de Gijón puxo unha ancla-cruz co seu nome no cumio. Si os amantes do montañismo son os primeiros en criticar os nombres pintados alí,non comprendo a actitude de estos "montañeros" asturianos.
Por eso e por mais,non creo que tarden moito en poñer semáforos na subida a Moa.
¡¡¡ País !!!
Menos mal que para quitar o mal sabor de boca polo cabreo sempre nos aparecen escenas como esta
6 comentarios:
Claro que si, uns semáforos e doble carril nas subidas, para poder adelantar!!!
é algo irreparable, pero coido que hai quedarlle a maior relevancia para que non se volva repetir!!
Unha aperta
manda carallo non poden deixar nin un sitio virgen. parese que si algo se manten natural e delito.
bueno menos mal que son de madeira os bancos e non subiron formigon forjado.
un saudo
deivis
A parte positiva e que,como apunta Deivis,son de madeira. E a madeira e perfecta para facer unha larada para quentar si nos pilla un día de estos de vran de chuvia alá arriba.
o que me faltaba por ver.. incrible. Préstasme as fotos para queixarme un pouco no meu blog juan? Reclamo o meu dereito á pataleta
Que verjonsa carallo!!!Empesase cunhas mesiñas e acabaran fasendo unha pista asfaltada...se foran a rañala!!!
Dende que soltei a teta subía por carreiros cheos de silvas ao Monte Faro de Budiño(Porriño-Salceda), unha fermosa e enorme roca, que contan que era un monxe castigado por deus, por querer ser máis grande que él, un sitio espectacular, donde coñecín xente de moitos lugares diferentes, dende fai uns quince anos, puxeron mesas, e non son capaz de volver, supoño que cos "adiantamos" estes anos, xa habrá semáforos.
Pd. Coídame Carnota por favor.
Karlos.
Publicar un comentario