unha preguntiña mauro cantas veces subiches a moa. jejeje vas ter que facer unha segunda casa ali arriba.jejeje. veña un saludo e a seguir disfrutando do que nos da a nosa zona.
aaaa unha cousa juan volvin de novo a darlle caña o windsurf, que estaba ahi un pouco de lado.xa tou recuperando as maniobras qu facia, esto e como andar en bici que nunca se olvida.jejejej. a ver si coincidimos con algun nordes por ahi. un saludo
Eu estiven o luns en Sardiñeiro (no Ezaro imposible,as rachas levantaban chubascos do mar,je,je) e aínda teño o corpo como si me pasara unha excavadora por enriba. Parece ser que este sábado volve a entrar nordés. A ver si coincidimos,teño ganas de aprender,je,je,je. Saludos David
En agosto vou a estar unhas semanas po ahi,si e que tendes pensado subir otra vez,me avisas eh Juan,pois eu nunca subin a moa e sempre me quedei cas ganas,sobretodo despois de ver esta foto.Muy bonita!! Saludos,Isabel(do Santo).
pois mui ben,ah e nonte preocupes da condicion fisica de esta aboa,pois xa levo uns cuantos meses que salgo 5x p/s a correr uns cuantos km.claro que este pais e como sabras mui chan,jaja.Anyway...estarei preparada!!Vemonos en agosto.
Dunha avoa Isabel a outra: eu subín sete veces...e para min é peor a baixada que a subida ¡pegueime cada cuada!Porque para subir, vou tranquiliña, cando canso paro un pouco, pero para baixar, entre que se escurre polas pedriñas pequenas, que tropezo cunha raíz...eso, que menudos golpes. Pero aínda así, merece moito a pena. O único que me pon de mala uva é ver as pintadas que deixaron nas pedras algúns descerebrados...Habían fregalas cos dentes!
8 comentarios:
Sem comentarios... Parabens!!!!!!!!
unha preguntiña mauro cantas veces subiches a moa. jejeje vas ter que facer unha segunda casa ali arriba.jejeje.
veña un saludo e a seguir disfrutando do que nos da a nosa zona.
aaaa unha cousa juan volvin de novo a darlle caña o windsurf, que estaba ahi un pouco de lado.xa tou recuperando as maniobras qu facia, esto e como andar en bici que nunca se olvida.jejejej. a ver si coincidimos con algun nordes por ahi.
un saludo
deivis
Eu estiven o luns en Sardiñeiro (no Ezaro imposible,as rachas levantaban chubascos do mar,je,je) e aínda teño o corpo como si me pasara unha excavadora por enriba.
Parece ser que este sábado volve a entrar nordés. A ver si coincidimos,teño ganas de aprender,je,je,je.
Saludos David
En agosto vou a estar unhas semanas po ahi,si e que tendes pensado subir otra vez,me avisas eh Juan,pois eu nunca subin a moa e sempre me quedei cas ganas,sobretodo despois de ver esta foto.Muy bonita!! Saludos,Isabel(do Santo).
juan a ver si vas a subida a moa o 4 de xullo cos de http://acdrpedramar.blogspot.com/ do pindo
moi boa posta de sol e de donde se toma.
amlador
Isabel,raro é o mes (hay veces que cada semana)que non subo. Tes o guía a túa disposición,e si fai falta hasta levamos a tenda.
Saludos.
pois mui ben,ah e nonte preocupes da condicion fisica de esta aboa,pois xa levo uns cuantos meses que salgo 5x p/s a correr uns cuantos km.claro que este pais e como sabras mui chan,jaja.Anyway...estarei preparada!!Vemonos en agosto.
Dunha avoa Isabel a outra: eu subín sete veces...e para min é peor a baixada que a subida ¡pegueime cada cuada!Porque para subir, vou tranquiliña, cando canso paro un pouco, pero para baixar, entre que se escurre polas pedriñas pequenas, que tropezo cunha raíz...eso, que menudos golpes. Pero aínda así, merece moito a pena. O único que me pon de mala uva é ver as pintadas que deixaron nas pedras algúns descerebrados...Habían fregalas cos dentes!
Publicar un comentario